Po usłyszeniu słów Sai na chwilę zamilkłem. Od czasu kiedy zobaczyłem jej matkę po raz pierwszy, miałem złe przeczucia co do sutuacji w ich domu. Jeden malutki dźwięk wystarczył, żebym podszedł do Sai i uderzył ją z umiarkowaną siłą, jednak wystarczającą by ją odrzuciło lekko w tył.
- Ty chyba nie rozumiesz o co chodzi w byciu drużyną! - wykrzyknąłem w jej stronę, z głosem pełnym żalu. - Masz nas za idiotów?! - kontynuowałem. - Jesteśmy zespołem, nie traktuj nas jak obcych! - wyrzuciłem z siebie jako ostatnie, tuż przed tym jak Ryuko Sensei złapała mnie za ramię, i odciągnęła od Sai.
- Spokojnie, jak jest chora to nie jej wina. - powiedziała opiekuńczym głosem nauczycielka. Podała dłoń dla Sai, by pomóc jej wstać. Kiedy już ją podnosiła, w pół drogi zsunęły się jej okulary, lekko przemieszczone wcześniej od mojego uderzenia. Dopiero wtedy zarówno Ryuko, jak i Niano zrozumieli co miałem na myśli. Na jej oku widać było ogromnego siniaka, prawdopodobnie zadanego jej przez matkę.
- Nie miej mnie za idiotę Sai. - powiedziałem spokojnie. - Ludzie z zapaleniem spojówek mrugają inaczej niż ci bez, to było słychać... jak chcesz komuś już kłamać, to nie nam, i wymyśl coś bardziej wiarygodnego. - dodałem. Niano i Ryuko patrzyli na mnie dziwnym wzrokiem.
- Czy ty... usłyszałeś różnicę w mrugnięciu? - zapytali jednocześnie zdziwieni.
- Huh? - zareagowałem bardziej zaskoczony niż oni. - Jest w tym coś dziwnego? Od małego nasłuchiwałem lecących sów, mrugnięcie jest dosyć głośne w porównaniu do tego... - Nikt się nie wydawał zbytnio przekonany, po czym sobie przypomniałem o ważnym szczególe.
- Słuch to najważniejszy zmysł w Taijutsu... - powiedziałem, wzdychając ciężko. - Każdy członek klanu Lee ma obowiązek wychwycić różnice pomiędzy dwoma dowolnymi dźwiękami jakie są nam dane... Taka tradycja. - zaśmiałem się na koniec zdania, po czym nastała niezręczna cisza. Nie potrwała ona bardzo długo, gdyż została szybko przerwana przez Sai.
<Sai?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz